|
Prezentowana umowa jest umową cywilnoprawną, kt
rą jest w ostatnim czasie najczęściej zawierana. Umowę tę sporządza się na piśmie, jak większość umów zresztą, jednak dozwolone jest również zawieranie w sposób słowny.
Budowa umowy.
Co powinna zawierać taka umowa? Co jest podstawą do zawarcia umowy kupna sprzedaży auta? Standardowo znaleźć się powinna data zawarcia, miejsce, no i strony (dane teleadresowe) osób, które zawierają daną umowę. Ważnym jest aby wyraźnie zaznaczyć, iż osoba sprzedająca jest jedynym właścicielem zbywanego pojazdu, a więc ma prawo go sprzedać zgodnie z zawieranym dokumentem sprzedaży.
Oczywiście pozostałe dane to dokładny opis sprzedawanego samochodu, cena, iż sprzedawany pojazd jest sprawny oraz sam kupujący potwierdza, iż sprawdził stan techniczny i zgadza się z zapisanym stanem auta, a więc nie ma żadnych do niego roszczeń.
Co dalej?
Obowiązkiem kupującego jest zarejestrowanie samochodu w Wydziale Komunikacji. Ma czas na to 30 dni od daty podpisania umowy kupna sprzedaży auta. Wymagane dokumenty to:
Co dalej z OC osoby nabywającej pojazd?
Osoba ta może pozostać przy OC, w zakładzie, w którym wykupił ją sprzedający bądź najzwyczajniej złożyć wypowiedzenie, bowiem OC sprzedającego automatycznie przechodzi na osobę kupującą. Należy też opłacić podatek w urzędzie skarbowym od czynności cywilnoprawnych – podatek od wzbogacenia – formularz PCC-3.
Natomiast sprzedający musi zgłosić w Wydziale Komunikacji dokonanie sprzedaży pojazdu, a także musi poinformować firmę ubezpieczającą w ciągu 14 dni po zawarciu umowy o dokonanej czynności cywilnoprawnej.
Umowę należy sporządzić oczywiście w co najmniej dwóch egzemplarzach umowy, pod jednej dla każdej ze stron, każda podpisana przez kupującego jak i sprzedającego.
Wzór/druk/dokument.
Umowa kupna sprzedaży samochodu wzór/druk dostępny jest do pobrania w wersji edytowalnej w sieci Internet.
[pobierz wzór umowy]
Pojęcie własności zostało określone w art. 140 k. c., który stanowi: W granicach, które są określone poprzez zasady współżycia społecznego oraz ustawy (wyłączając inne osoby) właściciel korzystać może z rzeczy zgodnie ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem swego prawa. W szczególności pobierać może pożytki, a także inne dochody z rzeczy. W tych samych granicach może rozporządzać rzeczą.
|
